شهرهٔ آفاق
معنی
[ شُ رَ یِ ] (اِخ) نام شاعری
باستانی و از شعر او در لغت نامهٔ اسدی شاهد
آمده است و از این قرار از شاعران قرن
چهارم یا اوایل قرن پنجم هجری است. او
راست:
ز همه خوبان سوی تو بدان یازم
که همه خوبی سوی تو شده یازان.
*
تا ز هوای توام به بند و به ناله
عشق تو بر جان من نهاد نهاله.(از یادداشت
مؤلف).